My precious tag – about the sweet little things in life.

Ik ben door Myriam getagged voor de My precious tag.
Het is de bedoeling dat je in deze tag een lijstje maakt van 5 kleine dingen die een grote betekenis hebben/hadden.

Dit is mijn lijstje:

5. SciFi.
Mijn voorliefde voor SciFi steek ik niet onder stoelen of banken. Ik wordt altijd weer blij van een goed SciFi boek of een goede SciFi film. Ik heb al eens een paar blogjes gewijd aan films, maar door tijdgebrek is dat een beetje verwaterd. Ik heb wel een gedachte voor een blogje maar er is nog geen woord op “papier” verschenen.

4. Fotografie.
Een tweede voorliefde is fotografie. Ik hou er van om naar mooie foto’s van andere te kijken, maar ook om zelf mooie foto’s proberen te maken. Hoewel ik zelf niet altijd tevreden ben over mijn foto’s hoor ik van anderen vaak lovende woorden. Ik heb genoeg blogjes in gedachten over fotografie, maar te weinig tijd om ze te schrijven.

3. Boris en Max.
We hebben twee huisdieren.
Boris is onze kat. Boris is al wat ouder en ondertussen een rustige kat. Toen hij nog jong was en we nog niet in Amsterdam woonde was het een deugniet. Hij klom uit het dakraam, liep via de dakgoot naar de pergola en bereikte via de pergola de kliko bakken. En via de kliko’s was hij in twee sprongen op de grond en kon de wijde wereld in. Nu kan hij niet meer naar buiten maar daar lijkt hij geen probleem mee te hebben. Hij komt nu lekker bij me op de bank liggen en maakt hij het ontspannen een stuk aangenamer.
En naast onze kat hebben we ook nog Max, onze husky. Ik geniet iedere keer weer van de wandelingetjes met Max. Meestal is het een korte wandeling van 20 minuten, maar als ik tijd heb en het is mooi weer dan ga ik met hem naar het park en dan lopen we een uurtje. Ik heb wel gemerkt dat mijn definitie van mooi weer de laatste tijd wel veranderd is. Was vroeger mooi weer 18 graden met een zonnetje, maar tegenwoordig is het al mooi weer wanneer het niet regent.

2. Mijn ouders.
Uiteraard hebben mijn ouders een grote betekenis voor mij. Ze hebben mij opgevoed en de basis gelegd voor wie ik nu ben. Een van de belangrijkste dingen die ze me bijgebracht hebben is respect voor de medemens en daar ben ik ze nog steeds dankbaar voor.

1. Mijn vrouw.
Het meest belangrijke in mijn leven is mijn vrouw. We doen heel veel leuke dingen samen. Zo houden we allebei van reizen naar verre bestemmingen en doen dat dan ook regelmatig, zeker wanneer de financiën het toestaan. We houden ook allebei van theater en gaan elk jaar naar een aantal voorstellingen. Zaterdag mogen we weer kaarten bestellen voor het nieuwe seizoen in de Kleine Komedie. Onze interesses zijn niet helemaal gelijk. Zo heeft ze weinig met fotografie en SciFi vindt ze alleen leuk wanneer het niet te extreem is. Tsja, we kunnen niet alles hebben in het leven. 😉

Het zijn niet allemaal echt kleine dingen maar dat maakt mij niet uit. Ik had geen zin om te schrijven over een boterham met pindakaas of andere kleine dingen die mij gelukkig maken. Ja, ik ben ook eigenwijs.

Ik geef de tag gaarne door aan:
Lis (Lis Over Seks)
Narda (Beaunino)
Marion (Mijn Kladblog)
Heleen (gelukkig mezelf zijn)
Ik weet het, het zijn er geen vijf. Die vijfde geef ik aan iedereen die hem in wil vullen.

Robin Williams

Vannacht is Robin Williams overleden. Een acteur die bij iedereen wel bekend is. De meeste zullen hem kennen van films zoals “Dead Poets Society”, “Good Will Hunting” en “Good Morning, Vietnam”. Of van de fantasy films “Jumanji”, “Hook” en “What Dreams May Come”. Dat hij ook sciencefiction heeft gedaan is minder bekent. Goed, het zijn niet zijn beste werken maar echt slecht zijn ze ook niet. Het was niet het volgende sciencefiction thema waar ik over wilde gaan schrijven maar ik vind dat hij wel een ode verdient heeft.

Mork & Mindy (1978–1982)

Robin Williams heeft zijn bekendheid grotendeels te danken aan de serie Mork & Mindy. In deze serie speelt hij de buitenaardse Mork afkomstig van Ork. Mork was helemaal niet bekent met de aardse (Amerikaanse) gebruiken en dat leverde een aantal komische situaties op. In mijn jeugd heb ik met plezier naar deze serie gekeken.
Mork had een grote afkeer van geweld. Een gevecht aangaan zou een vernedering zijn. Een opvatting welke in de huidige maatschappij heel welkom zou zijn.

Bicentennial Man (1999)

Bicentennial Man gaat over een robot die steeds menselijker wordt. In het begin van de film is hij een duidelijke robot, maar door allerlei upgrades zie je hem veranderen. Zijn bewegingen worden soepeler. Zijn stem wordt menselijker en hij krijgt zelfs een kunstmatige huid. Maar de grootste aanpassing is het verkrijgen van emoties. Door deze emoties gaat hij om de mensen in zijn omgeving geven. In de loop der jaren ziet hij ze ouder worden en uiteindelijk sterven. Na een “leven” van tweehonderd jaar wordt het hem te veel. En omdat hij een robot is moet hij voldoen aan de robot wetten van Asimov en kan hij geen zelfmoord plegen. Hij moet dus aan de mensen vragen om uitgeschakeld te worden.

The Final Cut (2004)

In de toekomst is het mogelijk om een geheugen chip geïmplanteerd te krijgen die alles opneemt wat je ziet. De drager krijgt deze bij geboorte en weet niet dat hij er een heeft. Na overlijden worden deze herinneringen verwerkt tot een herdenkingsfilm die getoond wordt op de begrafenis.
Robin Williams speelt in deze film iemand die deze herinneringen moet bewerken. Het laatste slachtoffer draagt echter een geheim. Met dit geheim willen anderen het bedrijf dat de apparatuur levert tot een halt roepen. Een en ander ontwikkeld zich tot een spannende thriller.

Naast deze films heeft Robin Williams ook de stemmen ingesproken voor de sciencefiction films “Robots” en “Artificial Intelligence: AI”

“Mork signing off, Nanu Nanu”

Droomwereld

Meer dan een maand geleden begon ik met een serie artikelen over sciencefiction en vooral over sciencefiction films. Ten minste dat was de bedoeling. Na het eerste artikel bleef het hier vrij stil dus hoog tijd om het tweede artikel te schijven.
De aanleiding van deze “serie” waren wat reacties op de blog van Lis (LisOverSex) over de gedachte dat we misschien in een droomwereld leven. Dat wilde ik dan ook als thema gaan gebruiken en dan moet je films hebben die over dit thema gaan. Er kwamen bij mij meteen drie films naar boven. Films die waarschijnlijk iedereen wel kent. Maar ik wilde eigenlijk ook een film die wat minder bekend was. Ik heb gezocht op het internet, maar kon niet zo snel een andere film vinden. En de gedachte om het even te laten liggen er later nog eens naar te zoeken was ook niet zo’n goed idee want voor je het weet ben je een maand verder en heb je nog geen andere film. Dus ik hou het maar bij mijn oorspronkelijke drie (vier) films. Als iemand een andere film weet laat het mij dan gerust weten.

Inception (2010)

Misschien ziet niet iedereen dit als sciencefiction maar dat is het wel degelijk. Het is zeker geen fantasy want bij fantasy speelt magie een belangrijke rol. In “Inception” wordt er geen magie gebruikt maar technologie. Nog niet bestaande technologie en daarom is het sciencefiction.
In de film hebben ze een technologie ontwikkeld waarmee ze in kunnen breken in de droom van iemand anders. Het slachtoffer weet uiteraard niet dat hij droomt, maar de “inbrekers” wel. En doordat zij weten dat het een droom is kunnen ze deze droomwereld aanpassen. Dit levert hele mooie beelden op.

The Matrix (1999)

“The Matrix” is waarschijnlijk bij iedereen wel bekent. Het leven dat we meemaken is niet echt. We zijn aangesloten op een grote computer en leven in een virtuele wereld. Een soort van “Second life”.
De film zit vol met actie en special effects. En zoals wel vaker bij spectaculaire actie films gebeurd is het verhaal wat magertjes, maar alles bij elkaar een leuke film om naar te kijken.
Er zijn nog twee vervolg films gemaakt maar daar wil ik het eigenlijk niet over hebben. Deze films kan je hooguit bestempelen als matig en zijn zeker geen must see films.

Total Recall (1990 en 2012)

Dit verhaal is oorspronkelijk verfilmt in 1990 met Arnold Schwarzenegger en in 2012 is er een remake gemaakt met Colin Farrell. Het verhaal in beide films is in grote lijnen gelijk, alleen de details verschillen. Zo speelt de oorspronkelijke versie zich af in een koepel op Mars en wordt er technologie gevonden die afkomstig is van de oorspronkelijk Mars bewoners. De remake hebben ze wat realistischer gemaakt door het plaats te laten vinden op Aarde. Hoewel je je mag afvragen hoe realistisch een “lift” door het middelpunt van de Aarde is.
In beide films gaat de hoofdrolspeler naar het bedrijf Rekall om een virtueel avontuur te beleven. En terwijl hij daar in de stoel zit gaat er iets mis. Wat er precies mis gaat is zelfs aan het eind van de film nog niet helemaal duidelijk. Er zijn namelijk twee opties. Of de poging om een virtueel avontuur te beleven maakt onderdrukte herinneringen bij hem los. Of hij zit nog in de stoel en ontwaakt niet meer uit de fantasie.

…

Als je meer wil weten over een van deze films, klik dan op het plaatje. Je wordt dan naar de IMDB site geleidt.

Nog even een klein weetje. Alleen de remake van “Total Recall” heeft geen Oscars gewonnen. De andere drie wel.

De toekomst

Eigenlijk zou ik dit bericht Sciencefiction moeten noemen, maar dan had waarschijnlijk niemand het gelezen. Waarschijnlijk loopt als nog iedereen nu weg. Meestal wanneer het over sciencefiction gaat dan roepen ze dat het niets voor hun is, dat ze het niet snappen, dat het te commercieel is of wat dan ook. En dat terwijl iedereen weleens een sciencefiction film heeft gezien die ze leuk vonden. Maar dat is dan natuurlijk nooit een “typische” sciencefiction film.
Een van de misvattingen is dat sciencefiction een genre op zich is. Sciencefiction kan meestal gekoppeld worden aan andere genres zoals “Horror”, “Actie”, “Drama” of “Romantische komedie”. Als je van drama films houdt dan kan het heel goed zijn dat je ook van sciencefiction drama houdt.
Ook zijn de grenzen van sciencefiction niet scherp gedefinieerd. Zo zien sommige “Gullivers reizen” (Jonathan Swift) en “Utopia” (Thomas More) als sciencefiction terwijl andere het zien als fantasy (omdat er bovennatuurlijke gebeurtenissen in voorkomen). Hoewel ik ook een liefhebber ben van fantasy zal ik mij hier vooral bezig houden met sciencefiction.
Ik heb recentelijk twee films gezien waarvan ik vind dat ze meer aandacht verdienen en die geschikt zijn voor een breder publiek. Mijn vrouw is niet in slaap gevallen bij deze films dus dat is ook een goed teken 😉

Her (2013)

“Her” is een film over een man die verliefd wordt op zijn mobile telefoon en zijn telefoon op hem. Nadat hij nieuwe software geïnstalleerd heeft krijgt zijn telefoon intelligentie. En langzamerhand leren hij en de kunstmatige intelligentie (AI) elkaar kennen en op een gegeven moment komen ze tot de conclusie dat er iets tussen hun gegroeid is.
De film bevat geen visueel spektakel en er zit ook niet veel actie in. Je zou de film bijna saai kunnen noemen en toch kan ik deze film aanraden aan iedereen die houdt van drama of romantiek (of sciencefiction).

(Als je meer wil weten over deze film klik dan op het plaatje hiernaast)

…

About time (2013)

“About Time” is een romantische komedie over een jonge man die in de tijd kan reizen. Op zijn 21ste verjaardag verteld zijn vader hem dat alle mannen in de familie de mogelijkheid hebben om terug te reizen in hun eigen verleden en daar veranderingen in aan kunnen brengen. En zijn pogingen om een vrouw te versieren blijken niet zo makkelijk.
Deze film ligt op het grensvlak van sciencefiction en fantasy. Op IMDB.com wordt de film bestempeld als fantasy en op moviemeter.nl als sciencefiction.