My precious tag – about the sweet little things in life.

Ik ben door Myriam getagged voor de My precious tag.
Het is de bedoeling dat je in deze tag een lijstje maakt van 5 kleine dingen die een grote betekenis hebben/hadden.

Dit is mijn lijstje:

5. SciFi.
Mijn voorliefde voor SciFi steek ik niet onder stoelen of banken. Ik wordt altijd weer blij van een goed SciFi boek of een goede SciFi film. Ik heb al eens een paar blogjes gewijd aan films, maar door tijdgebrek is dat een beetje verwaterd. Ik heb wel een gedachte voor een blogje maar er is nog geen woord op “papier” verschenen.

4. Fotografie.
Een tweede voorliefde is fotografie. Ik hou er van om naar mooie foto’s van andere te kijken, maar ook om zelf mooie foto’s proberen te maken. Hoewel ik zelf niet altijd tevreden ben over mijn foto’s hoor ik van anderen vaak lovende woorden. Ik heb genoeg blogjes in gedachten over fotografie, maar te weinig tijd om ze te schrijven.

3. Boris en Max.
We hebben twee huisdieren.
Boris is onze kat. Boris is al wat ouder en ondertussen een rustige kat. Toen hij nog jong was en we nog niet in Amsterdam woonde was het een deugniet. Hij klom uit het dakraam, liep via de dakgoot naar de pergola en bereikte via de pergola de kliko bakken. En via de kliko’s was hij in twee sprongen op de grond en kon de wijde wereld in. Nu kan hij niet meer naar buiten maar daar lijkt hij geen probleem mee te hebben. Hij komt nu lekker bij me op de bank liggen en maakt hij het ontspannen een stuk aangenamer.
En naast onze kat hebben we ook nog Max, onze husky. Ik geniet iedere keer weer van de wandelingetjes met Max. Meestal is het een korte wandeling van 20 minuten, maar als ik tijd heb en het is mooi weer dan ga ik met hem naar het park en dan lopen we een uurtje. Ik heb wel gemerkt dat mijn definitie van mooi weer de laatste tijd wel veranderd is. Was vroeger mooi weer 18 graden met een zonnetje, maar tegenwoordig is het al mooi weer wanneer het niet regent.

2. Mijn ouders.
Uiteraard hebben mijn ouders een grote betekenis voor mij. Ze hebben mij opgevoed en de basis gelegd voor wie ik nu ben. Een van de belangrijkste dingen die ze me bijgebracht hebben is respect voor de medemens en daar ben ik ze nog steeds dankbaar voor.

1. Mijn vrouw.
Het meest belangrijke in mijn leven is mijn vrouw. We doen heel veel leuke dingen samen. Zo houden we allebei van reizen naar verre bestemmingen en doen dat dan ook regelmatig, zeker wanneer de financiën het toestaan. We houden ook allebei van theater en gaan elk jaar naar een aantal voorstellingen. Zaterdag mogen we weer kaarten bestellen voor het nieuwe seizoen in de Kleine Komedie. Onze interesses zijn niet helemaal gelijk. Zo heeft ze weinig met fotografie en SciFi vindt ze alleen leuk wanneer het niet te extreem is. Tsja, we kunnen niet alles hebben in het leven. 😉

Het zijn niet allemaal echt kleine dingen maar dat maakt mij niet uit. Ik had geen zin om te schrijven over een boterham met pindakaas of andere kleine dingen die mij gelukkig maken. Ja, ik ben ook eigenwijs.

Ik geef de tag gaarne door aan:
Lis (Lis Over Seks)
Narda (Beaunino)
Marion (Mijn Kladblog)
Heleen (gelukkig mezelf zijn)
Ik weet het, het zijn er geen vijf. Die vijfde geef ik aan iedereen die hem in wil vullen.

Sunshine Blogger Award

10 september 2014 werd ik door Anna genomineerd voor de Sunshine Blogger Award. Schrijf ik dat nou goed, september 2014? Ja, september 2014. Dan is het hoog tijd dat ik er eens wat mee doe.

De regeltjes met betrekking tot deze Award zijn als volgt:
1. Show het logo van de Award.
2. Uit je waardering naar de blogger die jou genomineerd heeft.
3. Deel 7 feitjes over jezelf.
4. Nomineer 15 bloggers en link naar hun site.
5. Contacteer deze bloggers en laat ze weten dat ze zijn genomineerd.

1. Het Logo.

2. De dankspeech.

Als je de award shows ziet moet je de hele wereld bedanken voor je award. Gelukkig is voor mij nu maar één wereld van belang en dat is “De Wereld Van Anna“. Dat maakt voor mij een stuk makkelijker.
Anna (Charissa) bedankt voor deze award. Je hebt er even op moeten wachten, maar uiteindelijk is het blogje er toch gekomen.

3. De feiten

3.1 Anoniem

Bijna iedereen weet dat ik anoniem blog en dat mijn naam geen Adam is. De reden dat ik anoniem blog is de vrijheid die daar bij hoort. Ik kan schrijven over wie ik wil en wat ik wil. Ik hoef niet bang te zijn dat familieleden of collega’s het lezen en zich beledigd voelen over wat ik schrijf.
De anonimiteit hoeft van mij maar een kant op te gaan, dat mijn blog niet gevonden kan worden door te zoeken op mijn naam. Ik vind het niet erg wanneer een van mijn volgers er achter komt wie ik ben. Met een beetje moeite en wat speurwerk is mijn ware identiteit al te achterhalen.
Voor degene die het wil weten, mijn echte naam is Frans. Zie maar hoe je me in het vervolg aanspreekt. Met Adam, met Frans of met iets anders, het maakt mij niet uit.

3.2 R’dam – A’dam

Ik ben geboren in Rotterdam. In een stukje Rotterdam dat na de oorlog neer gezet is als noodwoningen. Een stukje Rotterdam dat niet meer bestaat.
Ik woon nu in Amsterdam. Hoe komt een Rotterdammer in Amsterdam terecht vraag je je misschien af. Door eerst zeven jaar ergens in een klein dorp op de grens van Zeeland te wonen. Nadat we ons besefte dat we bijna elk weekend in een stad rondliepen besloten we weer naar een grote stad te verhuizen. En waarom dan niet naar Amsterdam.
Ik hoor heel vaak mensen zeggen dat ze nog niet dood gevonden willen worden in Amsterdam. Ik heb het zelfde, ik wil er ook niet dood gevonden worden. Ik wil er leven.

3.3 Hobbies

Ik heb twee grote hobbies. Nou ja hobbies, het zijn meer twee grote passies.
Mijn eerste passie is sciencefiction. Sciencefiction in de ruimste zin van het woord. Als ik alle tijd van de wereld had gehad dan had ik elk SciFi boek gelezen en elke film en serie gekeken. Ik heb er al een aantal blogjes aan gewijd en als het aan mij ligt komen er meer.
Mijn tweede passie is fotografie. Ook dit hebben trouwe lezers al voorbij zien komen. Ik ben zelfs gestart met een soort van cursus “kijken” als basis voor het maken van mooie foto’s. Helaas is dit door omstandigheden ook tijdelijk stil komen te liggen. Net als het plaatsten van foto’s op mijn foto-blog. Maar wees gerust, binnenkort komen er weer foto’s langs. Te beginnen met de vakantie foto’s van mijn laatste grote vakantie. En die was toevallig ook in september 2014. De teksten heb ik al, ik moet alleen de foto’s nog selecteren en bewerken.
Deze twee passies worden bedreigd door de opkomende passie van het bloggen. Het bloggen kost zoveel tijd dat de andere twee passies een beetje in de verdrukking komen. Hoog tijd om prioriteiten te stellen en een stukje timemanagement uit te voeren.

3.4 Huisdieren

Ik hou van dieren maar dat betekent niet dat ons huis krioelt van de dieren. Dat hoop ik niet tenminste. We hebben maar twee huisdieren. We hebben een kat genaamd Boris. Boris een een rode je-weet-wel kater. Voor de verhuizing naar Amsterdam was Boris een echte buiten kat die een gevecht niet uit de weg ging. We maakte ons dan ook zorgen of het wel goed zou gaan na de verhuizing. Tot onze verbazing paste Boris zich zonder problemen aan aan een leven in huis.
Naast Boris hebben we Max. Max is een husky. Een mooie husky, dat compliment krijgt hij (ik) regelmatig wanneer we samen buiten lopen. Ik denk soms dat er iets mis is met zijn oren, waarschijnlijk is hij Oost-Indische doof. Als we buiten lopen dan beweegt hij met zijn kop en draaien zijn oren, en duikt hij in het gras om er vervolgens uit te komen met een muisje. Horen kan hij dus prima, alleen met luisteren heeft hij wat moeite.

3.5 Draken

Ik ben gefascineerd door draken. Ik heb zelfs een flinke collectie draken hier in een vitrine kast staan. Hier een kleine selectie.


De meeste mensen snappen mijn fascinatie voor draken niet en ik kan het ook niet uitleggen. Het is zo en het blijft zo. Ze moeten er maar mee leren leven.

3.6 Reizen

Ik hou van reizen naar verre, vreemde landen. Hoewel die landen met alle informatie die te vinden is op internet lang niet zo vreemd meer zijn als vroeger. En beide passies die ik hier boven genoemd heb zijn gelinkt aan reizen. Het lezen van een goed SciFi boek is ook een reis naar een verre en vaak heel vreemde wereld. En bij mijn aardse reizen kan ik helemaal los gaan met mijn fotografie passie. Misschien moet ik niet alleen blogjes maken van mijn laatste vakantie maar ook van eerdere vakanties. Foto’s zat.

3.7 Geloof

Er is mij wel eens gevraagd of ik gelovig ben. Dat is een lastige vraag. Officieel ben ik Rooms Katholiek, maar dat is alleen een labeltje dat bij je geboorte omgehangen wordt door je ouders.
Als ik mijn verstand gebruik dan moet ik concluderen dat er weinig wetenschappelijk bewijs is voor het bestaan wat dan ook. Geen goden, geen geesten, geen hiernamaals, geen reïncarnatie, niets.
Maar als ik mijn hard laat spreken dan denk ik dat er wel iets is. Ik weet niet wat maar mijn hart zegt dat er iets is. Wat geloof betreft laat ik meestal mijn hart spreken dus de conclusie is dat ik een “ietsist” ben.

4. De nominaties.

15 bloggers nomineren, ben je gek. Een Award moet je verdienen en niet bij de Albert Heijn cadeau krijgen. Als het echt genomineerden zouden zijn dan kan ik het nog begrijpen, maar eigenlijk kies je gewoon winnaars van de prijs.
En als ik dan blogs ga nomineren dan krijgen we het volgende probleem: als ik kijk naar mijn favorieten blogs dan hebben de meeste de award al gehad. Misschien dat er een blog is dat de award nog niet gehad heeft, jammer dan. Ik ga geen blogs nomineren.

5. Epiloog

Misschien wel een lang blogje en mijn trouwe bloggers wisten het meeste al maar ik hoop dat ik jullie niet teleur gesteld heb. Vooral Anna en Narda, die heel benieuwd waren wat ik er van zou maken.

Vakantie

Ik had even zitten twijfelen of ik dit artikeltje “een persoonlijke update #x” had moeten noemen, maar dat doen er zoveel. En eigenlijk heb ik niet zoveel te “updaten”.

Er is niet echt nieuws van mijn vader. Ik dacht even dat er afgelopen vrijdag een gesprek zou zijn met de artsen maar die is pas komende vrijdag. We weten dus nog steeds niet zo veel. Mijn ouders zitten een beetje in de ontkenningsfase. De artsen kunnen niks definitiefs vaststellen omdat verder onderzoek op dit moment niet mogelijk is en dus doen mijn ouders alsof alles wel mee valt.
De artsen hebben ook telefonisch contact gehad met mijn schoonzus (niet degene waar ik hier over schreef maar de andere zus van mijn vrouw). Mijn schoonzus doet alsof mijn vader al bijna dood is. En daar zit een ander probleem, mijn schoonzus is goed in overdrijven. We durven dus ook niet helemaal te vertrouwen op wat ze zegt. Waarschijnlijk ligt de waarheid ergens in het midden.
Een ander probleem is dat mijn schoonzus de laatste tijd erg negatief is en dat laat ze blijken ook. Mijn ouders doen niets goed. Ze zijn ook, volgens haar, niet dankbaar genoeg. Ook deze schoonzus probeert alle aandacht naar zich toe te trekken, misschien nog wel meer dan die andere. En dat is niet alleen mijn mening, maar ook van mijn vrouw, haar zus.

Op mijn werk is de inhuur zonder werk nu definitief gestopt. Ik heb tot en met oktober nog wel werk bij de andere klant. In ieder geval drie dagen in de week. Of het vijf dagen gaan worden en misschien verlengt wordt is nog niet beslist. Dat hoop ik na mijn vakantie te horen.

Ik heb dit berichtje natuurlijk niet voor niets vakantie genoemd. Vandaag is mijn vakantie begonnen. Voordat we vertrekken moesten nog een paar dingen gebeuren. Vandaag de hond naar zijn logeeradres gebracht. De schoonzus die ik hier boven noemde. Onze hond komt daar al jaren en heeft het altijd naar zijn zin. Misschien dat ze door hem zich weer wat positiever gaat voelen.
Ook alle email notificaties uitgezet of terug gebracht naar één mailtje per week. Na de vakantie maar eens kijken van welke blogs ik weer alle reacties in de mail wil zien, het zijn er op dit moment te veel.
Morgen de kat naar zijn logeerplek brengen. Dit was even een probleem omdat normaal gesproken mijn ouders bij ons komen om op de kat te passen. Dat gaat dit jaar niet. En de kat daar brengen gaat ook niet omdat alles voor mijn vader hygiënisch moet zijn en daar past een kat niet bij.
Ook morgen bij mijn ouders langs. Als mijn vader zich goed genoeg voelt dan gaan we even de deur uit om ergens te lunchen.
’s Avonds nog even snel een bezoekje van een verzekeringsadviseur.
En dan beslissen of we nog gaan slapen, want de taxi staar al om 3:30 voor de deur. Eigenlijk hoeft mijn vrouw niet te beslissen want die slaapt nooit de nacht voor vertrek.

En dan vanaf woensdag lekker uitrusten aan het zwembad op Kreta. Nee, niet in Cherso.