Zoals ik vorige week al schreef ben ik naar het park geweest om wat te oefenen met tekenen. Ik heb een rugzak gepakt en daar de benodigde spulletjes in gedaan. Uiteraard viel het tekengerei onder de benodigdheden, maar ook een dekentje om op te zitten, wat te drinken voor mijzelf en een fles water en een bakje voor de hond.
Dit is hij dan, Max. Hier ligt hij nog rustig te spelen met een bal die hij gevonden heeft. Daar is hij trouwens goed in, het vinden van ballen die door andere honden zijn achtergelaten in het park.
Dit is niet zo’n geweldige foto van hem, maar dat soort foto’s heb ik zo wie zo niet van hem. Hij is niet echt een fotomodel dat netjes stil blijft zitten voor een foto. En echt vrolijk kijkt hij ook niet op deze foto. Je zou hem eens moeten zien met zijn smiley-face.
Hier ben ik gaan zitten. Iedere keer wanneer ik hier langs loop geniet ik weer van dit uitzicht. Dit tafereeltje is te zien bij de centrale, ovale vijver. De voorgrond vond ik wat saai dus daar had ik de volgende planten in gedachte.
Langs deze planten loop ik elke dag. Ze staan langs de ringvaart en leken mij een goede aanvulling op het uitzicht.
Ik heb het landschap eerst geschetst op een klein papier formaat, gewoon om wat te oefenen. De schets ziet er als volgt uit:
Na deze schets besloot ik meteen het landschap op een grote formaat te gaan tekenen. En zoals ik al beschreven had ging het toen mis met het volgende resultaat:
Nog geprobeerd de vlekken met gum weg te gummen, maar helaas is dat niet gelukt.
Afgelopen week had ik weer wat tijd om wat voor mijzelf te doen. Op het werk is er niets te doen dus een mooi moment om verder te gaan met de tekening. De werk laptop in het zicht zodat ik meteen kan zien wanneer er iemand een vraag heeft of iets uitgezocht wil hebben. Want het zou raar zijn wanneer ik voor mijzelf bezig ben wanneer er echt werk ligt. Dat is het voordeel van thuis werken, dan kan je soms echt meters maken ;-).
Dit is het resultaat van het uitwerken van de tekening met potlood. Ik heb vooral gebruik gemaakt van het zachtste potlood: 8B.
De vlekken zijn nog steeds zichtbaar dus was deze tekening geschikt om verder mee te experimenteren. Tegelijk met het teken materiaal heb ik ook ecoline gekocht. Waarom? Ten eerste een stukje sentiment. Ik kan me de potjes nog herinneren die ik vroeger had. En in die tijd had ik ook de volgende afbeelding gemaakt:
Deze afbeelding heeft mij er toe gebracht om met inkt aan de slag te gaan om kleur in mijn werk te brengen. Mijn teken werk bedoel ik, niet het werk waar ik geld mee verdien. Dat werk kan ik helaas geen kleur geven met ecoline.
En dit is dan het resultaat. Het voorlopige eind resultaat. Ben ik tevreden? Ja en nee. Ik ben niet echt tevreden met het resultaat. De kleuren zijn veel te fel.
Waar ik wel tevreden over ben is de lessen die ik geleerd heb. Zo weet ik nu dat het werken met ecoline op papier waar fixeer op gespoten is niet echt lekker gaat. De verf lijkt niet meteen te pakken. Ook heb ik het gevoel gehad dat het grafiet van de potloden een beetje oploste in de ecoline. Ik kan dus beter eerst het plaatje opzetten met ecoline en daarna pas de details uitwerken met potlood. Of beide technieken gewoon gescheiden houden.
Het werken met ecoline heeft zo wie zo al een aantal nadelen. Je kan teveel aangebrachte inkt niet zomaar verwijderen. Je moet de inkt dus heel voorzichtig aanbrengen, eerst licht beginnen (door de inkt te verdunnen) en steeds donkerder maken. Ook het mengen kan op een aantal manieren. Ik heb de kleuren vooraf gemengd, maar omdat ecoline doorzichtig is kan je ook mengen op het papier. Het zal een hele uitdaging worden om met ecoline een mooi resultaat neer te zetten, maar daar was ik ook naar opzoek, een uitdaging.
Ik wil nogmaals Morgaine danken voor het aanwakkeren van dit vonkje. Misschien wordt het nog eens een mooie vlam.